Ο κ. Πανίκος Λιμνατίτης ασχολήθηκε με την ύπαιθρο και με άλλες αγροτικές δουλειές. Στα 17 του χρόνια έγινε βαφέας αυτοκινήτων στην Λεμεσό και μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς εγκατέλειψε το επάγγελμα για λόγους υγείας. Η αναθυμιάσεις της μπογιάς επηρέασαν την υγεία του. Έτσι μετάτρεψε το αυτοκίνητο σου σε κινητό σαντουϊτσάδικο.

Το ραδιόφωνο ήταν η ολοήμερη συντροφιά του. Στο ράδιο άκουσε για πρώτη φορά την εκπομπή του ΡΙΚ, «Βραβευμένοι Κύπριοι Συγγραφείς» και σκέφτηκε ότι όλα αυτά που έλεγαν στην εκπομπή οι φιλοξενούμενοι, αυτός τα είχε ζήσει.

Έτσι στα 59 του χρόνια άρχισε να γράφει, να σχίζει και να ξαναγράφει και να ξανασχίζει ποιήματα μέχρι που έγραψε το πρώτο του ποίημα με τίτλο «Σήμερα τζαί τότε». Αφού έγραψε ακόμα 2-3 ποιήματα αποτάθηκε σε αρμόδιους για να του πουν αν είναι καλά τα ποιήματα του. Αποτάθηκε στον Γιάννη Κατσούρη, τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη και στην Δώρα Κακουράτου και όλοι τον ενθάρρυναν να συνεχίσει να γράφει. Απάγγειλε ποιήματα του με την παραδοσιακή κυπριακή στολή στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας και σε διάφορες πολιτιστικές αίθουσες στην Λεμεσό.

Το 2006 έκδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «ΠΟΡΟΣ (ΖΩΗΣ)» που Βραβεύτηκε με Έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το ποίημα του «Αγρότισσα της Κύπρου» τον Δεκέμβρη του 2007.

Σήμερα ασχολείται με την Αγιογραφία και την ζωγραφική.