Σαν ποτάμι η ζωή μου εκυλούσε
Πήρα όσα μου χρωστούσε
Μα να τα χαρώ ακόμα
Μ’ έριξαν σε ξένο στρώμα
Συγχωρέστε με πονάω
Όχι…όχι δεν παραμιλάω
Τώρα δείχνει παρά πέντε
Της καρδιάς μου το ρολόι
Και τα πάθη της ζωής μου
Τα μετράω κομπολόι.
Συγχωρέστε με πονάω
Όχι…όχι δεν παραμιλάω
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Τράβα γέρο τα μπερδεύεις
Η ζωή σ’ έχει κουράσει
Ξέχαστην να σε ξεχάσει.