Ώρα καλή σου θκιά Στασού
Μασ’ έσσω μανισσιή σου;
Είδες πως ήρτα να σε δω
Να με τραττάρεις τζιαι γλυκό
Που να χω την ευτζιή σου
Τζιαι μιας τζιαι συμπλαστήκαμεν
Δέρετον θκια τον νου σου τζι’ εν να σου μείνει η αντροπή
Άμα κλεφτεί με τον Γιώρκην
Λουππάτα η Τταλλού σου.
Έστησες πόϊ θκια Στασού
Τζι’ εν να σε καταγνώνουν
Μα τζιείνοι μαηρεύκουν τα τζιαι τα φιλιά τους παίρνουντα
Τζιαι σου Μαυρολαώννου!
Για τζείνον, εν τζιαι δουλευτής
Νούσιμον κοπελλούην
Πέρκι τους κουρουκλίσουμεν
Τζιαι έσσιει τζιαιρόν να γλείψουμεν κανέναν κοκκαλούιν
Κρώστου μου θκια τζιαι πε το ναι
Τωρά να ξιμπερτεύκει
Να το μηνίσω του Γιωρκή
Κόβκει πλυθθάρκα στον Σερκίν
Τζιαι η Τταλλού κλαεύκει
Αμάν..Αμάν…ανουπανείτε χωρκανοί
Κάμνετε καϊρέττιν
Τζιαι ήρτεν στα φκια μου μια σφυρκά
Εν η Τταλλού αλόπως θκια
Με τον Γιωρκήν τζι’ εκλέφτην
Βουράτε… Βουράτε να τους φτάσουμεν
Να μεν ηξομακρίσουν
Πριχού να γίνει ματζιελλιόν
Να κλαψουσιν μες το χωρκόν
Τζιαι να μαυροφορήσουν
Έτους…έτους τζιεικά…τω τζιει τζιαι παν με τον ποξιά στο σιέριν
Ααααχ! Τζιαι σου τα φταίεις θκια Στασού
Αγάπαν τον αλλά εσού
Το χτιν τζιαι το χτοσιέριν
Εν Λαμπρατζιά πυρούμενη
Ο έρωτας λαλούσιν
Άετους ρέσσουν τους κρεμμούς
Κατεασμένους ποταμούς
Τζι’ ούτε να φοηθούσιν
Τζιαι σούνη εκουπάννιες την
Πέρκιμον κόψει μούτιν
Τζιαι εβάωννες την φυλακήν μέμπας τζιαι φύει με τον Γιωρκήν
Μαν τα χαπάρκα….πούντην;
Τώρα πελλέτα θκια Στασού
Τζιαι νάκκουριν καρτζιή σου τζιαι άης τα καμώματα
Εννά χουμε χαρτώματα
Πόψε με την ευτζιή σου