Αποσπάσματα

Δυο μέτρα κάτω από την γη Σκεπάσαν το κορμί μου Όμως ψηλά στους ουρανούς Εκεί που δεν χωρά ο νους […]

  Ώρα καλή σου θκιά Στασού Μασ’ έσσω μανισσιή σου; Είδες πως ήρτα να σε δω Να με τραττάρεις τζιαι

Κουράστηκε ο Χάροντας Τα δόντια του να τρίζει Ποτέ του δεν εγέλασεν Ποτέ του δεν δακρύζει. Δεν ένιωσε ξεκούραση Έρωταν

Ζωγράφισα την Λάπηθο Τες τζιητρολεμονιές της, Τους γλάρους τζιαι τη θάλασσαν, Τζιαι τες βουνοκορφές της. Τζιαι στη βροσιή στον ανεμο,

Σαν ποτάμι η ζωή μου εκυλούσε Πήρα όσα μου χρωστούσε Μα να τα χαρώ ακόμα Μ’ έριξαν σε ξένο στρώμα

Δύναμη παίρνω από τη γη Αχτίδα από τον ήλιο Σταλαγματιές απ’ τη βροχή Μια θέση στο βασίλειο Είναι τα δώρα

Αγρότισσα επάλεψες με νύχια και με δόντια Πότισες τούτη τη γη με αίμα και ιδρώτα Το χώμα εκοσκίνισες, τις πέτρες